၂၁ရာစုပညာေရး အပိုင္း (၁)
![]() |
https://christineonbecominga21stcenturyteacher.wordpress.com/2015/09/13/shifting-to-21st-century-learning/comment-page-1/ |
ဒါျဖင့္အလုပ္အကိုင္ေတြရွားသြားတာလား။ ဒီလိုေတာ့လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက Elanceဆိုတဲ့ websiteတစ္ခုမွာ အလုပ္အပ္ခ်င္တဲ့သူနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေပးမဲ့သူေတြေတြ႕ဆံုၿပီး အလုပ္လုပ္ေနၾကတာ လြတ္လပ္တဲ့အလုပ္အကိုင္ပမာဏ၅သန္းေလာက္ရွိၿပီး ႏွစ္စဥ္ဝင္ေငြ စုစုေပါင္း ေဒၚလာတစ္ဘီလ်ံေလာက္ရွိပါသတဲ့။ ပိုတိုးလာဦမယ့္အလားအလာလည္းရွိေနပါတယ္။ ဟာဒါအေမရိကန္မွာျဖစ္ေနတာပါ တို႔ဆီမွာေဝးပါေသးတယ္ဆိုသူမ်ား ျမန္မာျပည္မွာကြန္ပ်ဴတာေတြေရာက္လာၿပီးစာပံုႏွိပ္လုပ္ငန္းေတြဘယ္ေလာက္ျမန္ျမန္ေျပာင္းလဲခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတြးၾကည့္ၾကပါ။
ဒီေနရာမွာ ပညာေရးသမားေတြအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ေမးခြန္းက ဒီလိုအေျပာင္းအလဲမ်ားတဲ့ကာလမွာ တို႔ကေလးေတြကို ေက်ာင္းေတြကေန ဘာေတြႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ၿပီး သင္ေပးလိုက္ရမလဲဆိုတာပါ။ စီမံခန္႔ခြဲမႈပညာဂုရုႀကီးပီတာဒရပ္ကာကေတာ့ ၂၁ရာစုဆိုတာအေျပာင္းအလဲေတြကမ်ားလြန္းျမန္လြန္းေတာ့ ေရွ႕ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာေျပာဖို႔ခက္လြန္းလို႔ အဆက္ျပတ္သြားတဲ့ေခတ္(Age of Discontinuity)လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီေတာ့ဘာ(what to learn)ေတြသင္ေပးဖို႔ထက္ ဘယ္လို(how to learn)ကိုသင္ေပးဖို႔ပိုအေရးႀကီးပါသတဲ့။ ဟင္းစားထက္ကြန္ခ်က္ကိုေပးလိုက္ပါေပါ့။ အဲဒီကြန္ခ်က္ေတြထဲကမွ အေရးအႀကီးဆံုး(၅)ခုကိုေဆြးေႏြးၾကည့္ၾကပါစို႔။
#(၁)စာဖတ္ျခင္းကိုခ်စ္ေအာင္သင္ေပးပါ
ပညာေရးအရည္အေသြးစစ္ေဆးလႊာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ PISA Test ရလဒ္ေတြအရ စာဖတ္စြမ္းရည္ျမင့္မားတဲ့ကေလးေတြဟာ အလုပ္အကိုင္ေကာင္းေတြပိုရၿပီး လုပ္ငန္းခြင္မွာပိုေအာင္ျမင္တတ္ပါတယ္တဲ့။ လုပ္ငႏ္းခြင္မွာလိုအပ္တဲ့စြမ္းရည္ေတြကိုသင္ယူႏိုင္စြမ္းလဲပိုျမင့္ပါသတဲ့။ ဒီေနရာမွာ သတိထားရမွာက စာဖတ္စြမ္းရည္ဆိုတာနဲ႔ စာက်က္ႏိုင္တာ မတူဘူးဆိုတာပါဘဲ။ စာတစ္မ်က္ႏွာကိုက်က္ခိုင္းရင္ခဏေလး "သည္၊၏"မေရြးရေပမယ့္ ဖတ္ခိုင္းၿပီးဘာေတြေရးထားလဲဆိုရင္ နားမလည္တဲ့ကေလးေတြကၽြန္ေတာ္အမ်ားႀကီးေတြ႕ဖူးပါတယ္။ စာဖတ္စြမ္းရည္ဆိုတာစာကိုဖတ္ၾကည့္၊နားလည္၊ အသိဥာဏ္တိုးၿပီး လက္ေတြ႕ဘဝမွာအသံုးခ်ႏိုင္သြားတဲ့စာဖတ္ျခင္းမ်ိဳးကိုဆိုလိုတာပါ။ မွားယြင္းတဲ့ပညာေရးစနစ္ဟာ ကေလးေတြရဲ႕စာဖတ္ခ်င္စိတ္၊ စာဖတ္ရမွာကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ကို သတ္သလိုျဖစ္ေနတာ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလွပါတယ္။
#(၂)ကိုယ္တိုင္သင္ယူေလ့လာတတ္ေအာင္သင္ၾကားေပးပါ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ YUOEမွာဖတ္ခဲ့ရတာေတာ့ Learning to learnေပါ့။ ကေလးေတြဟာ လက္ေတြ႕ေလာကႀကီးထဲကိုဝင္ေရာက္ရင္ သူတို႔ကိုဘယ္သူကမွ ေက်ာင္းမွာလိုအစအဆံုး ဆရာေတြကလိုက္သင္ေပးေနမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ တစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ၊ အုပ္စုလိုက္ျဖစ္ေစ ကိုယ္တိုင္သင္ယူေလ့လာတတ္ဖို႔ ဆရာေတြကေလ့က်င့္ေပးလိုက္ရပါမယ္။ အုပ္စုလိုက္ေလ့လာသင္ယူမႈဆိုတာအလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။
လုပ္ငန္းခြင္မွာကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းလုပ္ရကိုင္ရတာရွိသလို အမ်ားနဲ႔ပူးေပါင္းလုပ္ရတာလဲရွိေတာ့ အဖြဲ႕ဝင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ေက်ာင္းမွာကတည္းက ေလ့လာသင္ယူသြားရပါမယ္။ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြမွာ အုပ္စုလိုက္သင္ယူတဲ့ဓေလ့အေတာ္နဲပါးခဲ့ေတာ့ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တတ္တဲ့ေနရာမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာအေတာ္အားနည္းတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္ဆရာႀကီးလုပ္ရရင္လုပ္ရ၊ မလုပ္ရရင္ေဘးထိုင္ဘုေျပာၿပီး ဖ်က္လုပ္ဖ်က္ဆီးလုပ္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီေတာ့ဆရာေတြအေနနဲ႔လည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္သင္ၾကားေပးသူ၊ ပို႔ခ်ေပးသူေနရာကိုေလ်ာ့ယူၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကိုကိုယ္တိုင္သင္ယူႏိုင္ေအာင္(သို႔)သင္ယူမႈလုပ္ငန္းမွာ ကိုယ္တိုင္တက္တက္ႂကြႂကြပါဝင္လာေအာင္တြန္းအားေပးၾကရပါလိမ့္မယ္။
Comments
Post a Comment